maandag 21 december 2009

thuisblijvers


.
In een democratisch overleg worden de feestdagen in Nederland gevierd. Het voorstel om toch nog even daar tussenin weg te gaan lijkt het helaas niet te gaan halen. Toch ben ik even blij dat we niet weg gaan, want om deze winterse ongemakken te trotseren moet je wel een hele goede reden hebben. Ik probeer me voor te stellen hoe hoog de sneeuw in ons franse dorpje ligt en wat dat daar betekent voor de dagelijkse gang van zaken. Ondertussen stoken we hier de kachel nog eens lekker op en genieten van het meegebrachte franse wijntje.

donderdag 17 december 2009

Ville de Gray



Afgelopen zondag was het echt zo'n dag dat je ging toeren. Zonnig en koud met heldere vergezichten. We wilden richting Gray, waar we vorig jaar ook waren geweest. Vanaf onze franse stek via de smalle wegen door de kleine dorpjes ben je er in een mum van tijd.



Zo rond deze tijd van het jaar zal de stad Gray weer een sprookjesachtige aankleding hebben gekregen.



Gray heeft nog mooie historische gebouwen en een klein autoloos voetgangersgebied.



Het is er knus en met een warme wafel en een snoepje van de kerstman kan een winterse dag niet meer stuk.



dinsdag 15 december 2009

licht in de duisternis



Zo tegen de donkere dagen van de Kerst is het toch wel plezierig om wat licht in huis te brengen. De oude boerderijen in Frankrijk zijn echter niet voorzien van de grote doorzon-vensters en elektra in de kamers is een schaars goed. Nu zijn de eisen voor de franse electriciteit in een huis totaal anders dan hier in Nederland, dus is het handig als je er een beetje verstand van hebt. Gelukkig kan dat aan H. worden overgelaten en zijn elektrotechnische opleiding komt wederom heel goed van pas.


Uit de wirwar van draden die de vorige bewoner achterliet op de bovenetage ontpopt zich nu een waar netwerk van geordend buizenstelsel en nette steeklasdoppen in een zgn lasdoos. Alles wordt verwerkt conform de franse norm, dat wil zeggen dat zowel verlichting als wandcontactdozen een eigen groep vormen en dat steeds weer per kamer apart. Je krijgt dan wel enorme groepenkasten, maar als je koffiezetapparaat het begeeft hoef je niet direct op zoek naar een zaklampje in het donker. In een monumentale muur van bijna 300 jaar slijp je niet zomaar een gleufje. Een dikke 'plaque' opzetten om de leidingen weg te werken leek ons ook geen aanlokkelijke klus. Daarom heeft H. een brede plint met tussenlatje tegen de muur bevestigd, waarachter de leidingen lopen. Hierop konden ook heel makkelijk de wandcontactdozen op worden bevestigd. Handig en fraai. De lamp hangt gewoon met een strakvastgezette draad langs de balk aan het plafond.



Ook in de woonkamer hebben we nu een mooie grote kroonluchter hangen boven de eettafel en staande schemerlampen bij de bank neergezet voor de sfeer (typisch hollands?). De draadjes die bedoeld waren voor directe wandlampen en die verbonden zijn met de lichtknopjes (typisch frans?) hebben we voorlopig niet meer nodig en werken we straks netjes weg met een afdekplaatje.

maandag 14 december 2009

100



De eerste 100 berichten zijn een feit. Voor ons reden om nog even naar Frankrijk te gaan voor de nodige nieuwe input.... Nu ging dat niet zonder slag of stoot, want om op een lijn te komen met drie kinderen in de leeftijdklasse 16, 13 en 10 viel niet mee. Eindelijk kon iedereen zich erin vinden, dat wij (na 16 jaar huwelijk!) even met zijn tweetjes weg zouden zijn. Het volgende struikelblok werden de logeeradressen her en der, maar ook dat lukte uiteindelijk.

In alle vroegte vertrokken we woensdagochtend, waar we reeds in Utrecht om 5 uur s'morgens langs een lange colonne vrachtwagens reden. Voor de meeste weggebruikers een vertrouwd fenomeen, maar met een bedrijf aan huis is dit voor ons een vreemde gewaarwording. De benzinepomp Aral/Berchem in Luxemburg leek totaal verlaten in deze tijd van het jaar. Het tanken hier blijft lucratief voor € 0,88 per liter diesel. Door de ijselijk stille dorpjes, waar slechts een enkeling al de kerstversiering had opgehangen, bereikten we ons huis. Rap hadden we die ene tas uitgepakt, was het water weer toegevoerd en de kachel aangestoken. Eindelijk rust.

De volgende dag overviel ons een oorverdovende stilte. Geen brommende computerkast of schreeuwende tv op de achtergrond, geen overvliegende vliegtuigen, maar vooral geen kinderstemmen. We hebben genoten van de tijd samen, maar de volgende keer gaan de kinderen gewoon weer mee!

zondag 1 november 2009

La Toussaint


.
Vandaag 1 november was de verjaardag van mijn oma, leve haar ziel. Vandaag is ook de dag van allerheiligen. In Frankrijk wordt de dag van La Toussaint zeer bewust gehouden en het is in het hele land een vrije dag. Voor deze zondag vandaag dus een beetje pech...
.
.
Toussaint is in Frankrijk sterk vermengd met Allerzielen op 2 november, in Frankrijk Le Jour des Morts geheten. Oorspronkelijk brachten de Fransen op deze dag een bezoek aan het kerkhof om bloemen, meestal chrysanten, op het graf van hun overleden dierbaren te leggen. Tegenwoordig wordt dit ook al op 1 november gedaan. Al weken van te voren staan er bij de bloemenwinkels in grote getale de potten met fleurige bolchrysanten. Helaas niet om een terras in het najaar op te fleuren, zoals wij dat graag zien. Het is dan ook echt een grove belediging om de franse buurvrouw te verblijden met een mooie potchrysant... Een zak tulpenbollen is dan beter op zijn plaats!

woensdag 28 oktober 2009

superrrrrrnoot


.
Langs het weggetje naar het bos staat een mooie grote boom. Op ons ritje ernaar toe hoorden we veel gekraak onder de banden. Tot onze verbazing lag de weg bezaaid met zwarte hulzen en bij nader onderzoek bleken daar walnoten onder verscholen te liggen. De boom is eigenlijk particulier bezit en staat aan de achterkant van het huis aan de openbare weg. In Frankrijk staat bijna bij iedere boerderij wel een walnotenboom. Je moet er wel de ruimte voor hebben, want ze worden minstens 20 meters hoog. De eigenaars zijn er zelden en getuige de vele al reeds gekraakte noten waren er weinig andere liefhebbers. Dus hebben we gemeend ons te ontfermen over deze geweldige aanbieding op de weg en de bermkant. En dat aan de boom ook nog een prachtige schommel hangt, nodigt uit om flink te zwaaien met een notenbui(t) als gevolg....
.

.
In de Griekse mythologie staat de walnotenboom bekend voor het symbool van wijsheid en als je de noot gepeld hebt dan kun je zien dat de vorm van de noot een beetje op hersenen lijkt. Gezegd word dan ook dat deze noot goed is voor de hersenen en bevat alfa-linoleenzuur. Iedere dag eenhandjevol noten helpt ook nog eens het cholesterolgehalte verlagen. Er zijn heel veel recepten op het net te vinden met de walnoot. Een daarvan ga ik beslist proberen en dat is een hartige perennotentaartje met gorgonzola. Voor het kraken kreeg ik een simpele tip, gebruik de achterkant van een puntig lepeltje en draai dit in het zachte gedeelte rond. Zo krijg je weinig dopkruimels en wip je een hele noot eruit. Bovendien kun je met de bladeren prachtige printjes maken en met de doppen een mooie bruine kleur verven. Voor mij is de walnoot is een supernoot!
.

.

dinsdag 27 oktober 2009

niets moet, alles mag


.
Werken in je vakantie zal voor velen niet de 1e keus zijn, maar voor ons voelt het klussen aan deze franse boerderij als een liefhebberij. We hebben geen werkplannen opgesteld en gaan daar aan de gang wat nodig is of waar we zin in hebben. Zo blijft het spontaan, leuk en ontspannen voor iedereen. Het lijkt wel of de kids zich steeds meer thuis voelen in deze manier van vakantie houden. Spontaan steken ze de handen uit de mouwen.
.

.
Van mijn vader kregen we terrasplanken mee. Het was onhandig om ze eerst ergens in de weg te leggen, dus werden de planken direct verspijkerd tot een nog groter terras. Bovendien scheen het zonnetje en konden we zo weer meer dakpuin en toutvenant wegwerken. Het open stukje wordt ophoogd als de achterkant-pui is aangepast.
.

.
Halverwege de week werd het natter buiten. H. had het idee om electra in de 1e bovenslaapkamer te maken, maar kreeg echter zin om aan de 2e slaapkamer boven het woonkamer-keuken gedeelte te beginnen. Maar geen enkele oude balk is recht en de natuurstenen muur heeft vele uitsteeksels. Met heel veel pas- en maatwerk en een aantal krachttermen is er toch een balkenlaag aangebracht. En na een dag zwoegen nam de voldoening de overhand en kon hij trots zijn op dit resultaat.
.
.
Bij de firma Weldom in Langres hebben we een nieuwe partij grenen vloerdelen (B-keus) gehaald voor het maken van een plafond, zoveel als de aanhanger kan laden en de auto kan trekken. Het personeel is daar alleraardigst, vertaalt uit zichzelf in het Engels als je niet op het juiste franse woord komt(!) en met het opgebouwde puntensysteem kregen we ook nog eens 5% korting. N. hielp met opsteken van de planken en waagde zich af en toe aan het kortzagen van de planken. Het spannendste moment was hoe H. zich door de laatste opening van het versgetimmerde plafond de weg naar beneden zocht....
.
.

maandag 26 oktober 2009

franse filosofische stoofperen


.
Oogst van de eenzame maar volle perenboom. N. klom gewapend met mes in de boom, terwijl T. ze vakkundig opving en ze op een deken legde. Geen idee van welk ras dit peertje is, maar ze zijn groot, gespikkeld en hebben een lange suddertijd op de Godin-kachel nodig om lekker te worden. Ik blijf me iedere keer verbazen dat zo'n stugge, bleke joekel na verloop van tijd een diepdonkerrode kleur krijgt. Alsof de zon ondergaat. De smaak is friszuurzoet en heeft een wat 'stenige' beet. Op zoek naar meer informatie over stoofperen kwam ik een interessant artikel tegen. Voor wie wil, een prachtig stukje filosofie over de stoofpeer....
.
.
Ik heb me vooral praktisch beziggehouden en de peren in het bijzijn van gretig aangevlogen wespen van hun stugge jas ontdaan en ze gesuikerd en wel op het vuur gezet. Een deel hiervan is in een gebakken kwarktaart gebruikt. En de rest van de ongeschilde peren is meegenomen als wintervoorraad naar Nederland.
.

dinsdag 22 september 2009

plukrijp


Dromen van een eigen fruitboomgaard als je een oude grote boerderij in Frankrijk hebt met een nog grotere tuin..... Denken aan al die appeltaarten en perencompotes die je van je eigen oogst kunt maken.....

En ja hoor in onze franse tuin zijn we een perenboompje rijk. Voor het eerst dit jaar volop vruchten, maar nog niet plukrijp van de zomer. Ben benieuwd wat er nu nog aanhangt...


maandag 7 september 2009

fruitwallen



In september van ieder jaar stuurde mijn moeder ons naar een kronkelig paadje 'het Wilgenlaantje' in haar geboortedorp om rijpe bramen te plukken. Met gevaar voor eigen leven hingen we soms over de rand boven het slootje om die ene grote, volrijpe, vette braam te plukken. Vele potten jam kregen een plaatsje in de kelder en iedere week ging er wel eentje open..



Een wilgenlaantje ontbreekt hier in Frankrijk, maar op onze 'stroop'tocht richting Gilley kwamen we wel een fruitmuur tegen. Het leek wel luilekkerland! Struiken met gitzwarte grote bramen, boompjes met knalgele mirabelles (kleine pruimen), zwiepende takken met druiven eraan, bosjes met de blauwe 'prunelles' en kersenbomen waar de vogels nog geen weet van hadden gehad. Op mijn verzoek ging Nick plukken, want waar vind je nu nog zoiets. En zo van de boom met alle suikers van de zon opgeslagen zijn ze het lekkerst. Echter ik kon de verleiding niet weerstaan om zelf ook te gaan plukken. Weer met gevaar voor eigen 'leven' liep ik ondanks N. zijn waarschuwingen voorzichtig zijwaarts naar beneden. Maar op het moment dat ik me omdraaide en mijn hand naar voren stak naar al dat lekkers verloor ik mijn evenwicht en belandde volop in de muur vol vruchten en... prikkels.....

Maar wat hebben we gelachen en wat heerlijk was de smaak van de oogst bij thuiskomst!

maandag 31 augustus 2009

fluoriserende natuur




Wie denkt dat de natuur alleen maar uit camouflagetinten bestaat komt bedrogen uit - een ritje door het plaatselijke houtbos over een door bladerdek overhuifd bospaadje leverde ons deze lichtgevende stokjes en slakken op.

zondag 30 augustus 2009

ik ga naar de rommelmarkt en neem mee terug...

Van zoveel rommelmarkten wordt je hebberig. Vooral als je na een levendig frans onderhandelen op een wel heel leuk prijsje uitkomt...






We kijken vooral naar wat typisch van deze streek is. Aan grote meubelstukken wagen we ons nog niet, alhoewel hier loopt H. weg met een eikenhouten frame dat ooit als wandafscheiding bij de schouw heeft gediend. De deurtjes ontbreken, maar met een beetje opknappen en opnieuw decoreren komt het straks als achterwand bij een bed te staan. Dat mijn scoot niet meer in de auto paste en ik dus hiermee weer eens ouderwets de heuvels op en af mocht had ik er graag voor over!




Voorlopig dus liever nog even wat klein spul. Op de badkamer mag er een verzameling wijnwaterbakjes komen te hangen. De vliegende schotels zijn zgn 'bouilottes', franse beddekruiken. Voor al het kleingeld een lief klein handgehaakt en geborduurd 'monnaie', dat na aanschaf van dit buideltje helemaal op was. Bij een oud mannetje kocht ik de winnende ballen in een netje voor slechts € 1,00 - zoveel geluk voor zo weinig.




Het boerenzilver of ook wel armeluisbestek genoemd ga ik verzamelen om er een eigentijdse kroonluchter mee vol te hangen. Even laten weken in een badje met aluminium met soda maakt ze bijna weer glimmend als weleer. Sommigen zijn al zo vaak gepoetst dat de messing onderlaag al duidelijk zichtbaar is.










vide-grenier



Er zijn mensen die speciaal voor de rommelmarkten op koninginnedag in Nederland blijven, maar in de zomer lijkt het hier in Frankrijk ieder weekend wel koninginnedag.



Ieder dorpje heeft dan zijn eigen zomerfeest met rommelmarkt die door door alle straatjes loopt. De hele familie komt bij elkaar om gezamelijk hun spullen te verkopen en natuurlijk om samen te eten! Ineens komt zo'n stil en verlegen dorpje tot leven en staan er lange tafels onder allerhande parasolletjes aaneen geschoven voor een oud vervallen boerderijtje. De stalletjes zijn tussen twaalf en twee even onbemand, maar leveren een prachtig schouwspel en mooie plaatjes op.






Over de wijze van uitstallen is soms echt heel goed nagedacht....



http://www.brocabrac.fr/ / http://www.vide-greniers.org/ / www.jhm.fr/si-on-sortait