Zo tegen de donkere dagen van de Kerst is het toch wel plezierig om wat licht in huis te brengen. De oude boerderijen in Frankrijk zijn echter niet voorzien van de grote doorzon-vensters en elektra in de kamers is een schaars goed. Nu zijn de eisen voor de franse electriciteit in een huis totaal anders dan hier in Nederland, dus is het handig als je er een beetje verstand van hebt. Gelukkig kan dat aan H. worden overgelaten en zijn elektrotechnische opleiding komt wederom heel goed van pas.
Uit de wirwar van draden die de vorige bewoner achterliet op de bovenetage ontpopt zich nu een waar netwerk van geordend buizenstelsel en nette steeklasdoppen in een zgn lasdoos. Alles wordt verwerkt conform de franse norm, dat wil zeggen dat zowel verlichting als wandcontactdozen een eigen groep vormen en dat steeds weer per kamer apart. Je krijgt dan wel enorme groepenkasten, maar als je koffiezetapparaat het begeeft hoef je niet direct op zoek naar een zaklampje in het donker. In een monumentale muur van bijna 300 jaar slijp je niet zomaar een gleufje. Een dikke 'plaque' opzetten om de leidingen weg te werken leek ons ook geen aanlokkelijke klus. Daarom heeft H. een brede plint met tussenlatje tegen de muur bevestigd, waarachter de leidingen lopen. Hierop konden ook heel makkelijk de wandcontactdozen op worden bevestigd. Handig en fraai. De lamp hangt gewoon met een strakvastgezette draad langs de balk aan het plafond.
Ook in de woonkamer hebben we nu een mooie grote kroonluchter hangen boven de eettafel en staande schemerlampen bij de bank neergezet voor de sfeer (typisch hollands?). De draadjes die bedoeld waren voor directe wandlampen en die verbonden zijn met de lichtknopjes (typisch frans?) hebben we voorlopig niet meer nodig en werken we straks netjes weg met een afdekplaatje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten