100

De eerste 100 berichten zijn een feit. Voor ons reden om nog even naar Frankrijk te gaan voor de nodige nieuwe input.... Nu ging dat niet zonder slag of stoot, want om op een lijn te komen met drie kinderen in de leeftijdklasse 16, 13 en 10 viel niet mee. Eindelijk kon iedereen zich erin vinden, dat wij (na 16 jaar huwelijk!) even met zijn tweetjes weg zouden zijn. Het volgende struikelblok werden de logeeradressen her en der, maar ook dat lukte uiteindelijk.

In alle vroegte vertrokken we woensdagochtend, waar we reeds in Utrecht om 5 uur s'morgens langs een lange colonne vrachtwagens reden. Voor de meeste weggebruikers een vertrouwd fenomeen, maar met een bedrijf aan huis is dit voor ons een vreemde gewaarwording. De benzinepomp Aral/Berchem in Luxemburg leek totaal verlaten in deze tijd van het jaar. Het tanken hier blijft lucratief voor € 0,88 per liter diesel. Door de ijselijk stille dorpjes, waar slechts een enkeling al de kerstversiering had opgehangen, bereikten we ons huis. Rap hadden we die ene tas uitgepakt, was het water weer toegevoerd en de kachel aangestoken. Eindelijk rust.

De volgende dag overviel ons een oorverdovende stilte. Geen brommende computerkast of schreeuwende tv op de achtergrond, geen overvliegende vliegtuigen, maar vooral geen kinderstemmen. We hebben genoten van de tijd samen, maar de volgende keer gaan de kinderen gewoon weer mee!