vrijdag 22 april 2016

kamer voor kamer...

Een nieuw jaar, een jaar waarin we verder gaan zonder mijn vader. Vlak voor kerst is hij rustig heengegaan. De belofte dat we hem vorige zomer nog een keer zouden meenemen, konden we niet meer waar maken. In gedachte gaat hij nu mee, wetende dat hij over onze schouder meekijkt....

Eindelijk na bijna 4 lange maanden waren we terug. Het was nog net iets te koud om het gips van de slaapkamer aan de voorkant af te werken, dus werd het plan bijgesteld. H. had zin om weer eens meters te maken, even niet dat gepriegel op 2 vierkante meter. Dus is er een begin gemaakt aan de laatste kamer aan de achterkant. Met de grote platen gips die ze in LDF verkopen gaat het lekker snel. Eerst de douche- en toiletruimte en vervolgens het wandje. Het ging niet helemaal goed in het rekenwerk, maar het hout is geduldig en wij flexibel. Na overleg werd er een extra muurtje geplaatst en elders een muurtje ingekort....


Begin april 2016 haalden we het gemis van vorig jaar in en zijn we ruim een week er tussen uit geweest. Op marktplaats is een trap gevonden, die met een lier op zijn plek is gebracht. Ook hier is een raam geplaatst om de kamer lichter te maken. De ruime vide bovenin is nu dicht en wordt afgewerkt. Ook hier moesten we de plannen bijstellen. Zouden we op beide kamers een vide maken, dan kon er ternauwernood een 2 persoons bed staan met slechts een loopruimte van nog geen 50 cm. rondom. Als je dan een beetje slaapdronken bent, zou je zo over het randje rollen.. In dit huis zijn alle kamers groot en dus ook deze vide. Lekker ruim met plaats voor een kingsize bed, kroonluchter, zitje (of kinderbedje..) 


Het is misschien moeilijk voor te stellen, maar links op de foto is gezien vanaf de grote vide - in bed gelegen kun je door het raam naar buiten kijken. In de andere kamer (foto rechts) kijk je uit op de  kopwand en dat geeft best een mooi effect. Ook deze kamer is nog steeds ruim bemeten en hier kan met gemak een 2 persoonsbed met een gezellige zithoek in.



En waarom doen we dit nu allemaal vraag ik me weleens af....? Tuurlijk voor eigen plezier en om de kluslust uit te kunnen leven. Maar er is meer. Zelfs de buren roepen niet meer 'ermann -'obby, maar zeggen nu c'est pas une hobby, c'est une passion!!! En natuurlijk hopen we dat onze kinderen hier met plezier blijven terugkomen. Onze jongste kijkt uit naar de grote achterkamer met vide, want we hadden beloofd dat op die plek haar kamer zou komen. In dit 9e jaar komen we al een heel stuk dichter bij die droom....

alweer bijna een jaar verder....

Tijd vliegt en ik ben al bijna vergeten wat er vorig jaar allemaal gedaan is. Het was een druk jaar in alle opzichten, met weinig tijd om te bloggen. Gelukkig wisten we ons wel iedere keer aan de Nederlandse hectiek te onttrekken om vervolgens heerlijk te onthaasten op ons plekje in LDF. Dat kan zijn met lekker eten aan het meer met vrienden. Of gelijk s'avonds hetlampje ophangen dat op diezelfde dag nog op de rommelmarkt was gevonden.


Uiteraard is er ook nog geklust. Hopelijk zullen de foto's wat duidelijkheid brengen in wat er gedaan is. Na het aanbrengen van de diverse waterleidingen in de familiekamers - voor en achterslaapkamer - en wandjes kon er eindelijk begonnen worden aan de afwerking. De focus lag op de voorslaapkamer met het tegelen van de inpandige douche (de derde) en toilet (de vierde!). Wat een aantal, zoveel luxe kennen we niet eens in Nederland.


Tegenwoordig hebben we ook internet, het voelde als een soort heiligschennig. Ineens komt de wereld weer binnen en even leek het alsof er geen verschil was tussen de stress in Nederland en het zo gewenste onthaasten in LDF. Het is eigenlijk een kwestie van hoe je er mee omgaat. Inmiddels hebben we een goede balans gevonden. Als het lukt alleen s'avonds de mail checken en daarna weer afsluiten.  Onze hotspot zit in een tupperware doosje, zodat het ook bij regen blijft functioneren. Via Lebara hebben we een frans telefoonnummer en daarvoor kopen we iedere keer als we naar Frankrijk gaan voor 1 of 3 Gigabite aan internet. 


Ik doe soms ook nog wel wat. Zo heb ik heerlijk gewerkt aan het maken van mooie printafdrukken met de plaatselijke bloemen. Heerlijk in  alle rust, met grote potten en pannen in de atelier-keuken, die nu nog provosorisch van betonblokken en ook weer met eiken houten planken in elkaar is gezet.


In juni hebben we een boiler gekocht en is de wastafel geplaatst, gemaakt van de eikenplanken voor de vloer. De slaapkamer krijgt al aardig vorm...


De zomervakantie is er vooral voor de kinderen. Er is een grote vuurplaats gemaakt door de jongens. Gemetseld en wel! De buren hadden inmiddels een grote houtstapel van zo'n 15 sterre neergelegd, die in kachelklare stukken gespleten moesten worden. Er is een begin gemaakt om de wirwar van draden in de stal in goede banen te leiden. En na zoveel werk is het heerlijk om verwend te worden met een lekkere maaltijd buiten,  om af te koelen in het water en het lukt H. zelfs een boek te lezen bij het meer van Villegusien. Sante!





 Inmiddels is het herfst, eind november. De bomen kleuren prachtig rood. Dijon geeft nog een heerlijke nazomer-zonnewarmte. In de slaapkamer voor wordt een dakraam geplaatst, deels voor het licht en deels om de stukke dakpannen weg te nemen. Een wereld van verschil! Er wordt verder gewerkt aan de leidingen in de stal, zodat er geen losse kroonsteentjes meer in het zicht zijn. En voordat we naar huis gaan wordt de goot nog even geleegd. Dan wordt alles afgesloten voor de winter en het zal pas eind februari van 2016 zijn dat we terugkeren....