panne met dakpannen

Begin december hadden we al een lek ontdekt ergens in de slaapkamer van onze dochters. Het water druppelde heel langzaam via een balk op het bed. Ik kon dan ook alles verschonen en de twee matrassen op zijn kant zetten in de hoop dat het water weer zou gaan verdampen. Vlak voor we de boel afsloten is er nog een grote plastic emmer op de zolder neergezet om zo de drup op te vangen.

Nadat de vrieskou was verdwenen ontdekte mijn dochter vochtplekken in het plafond en langs de muur. Het bleek dat het water in de emmer door de vorst was bevroren en daarmee de emmer aan de onderkant was gebarsten. Heel langzaam ontdooide het nu en dat water zocht een weg naar de ruimte eronder.

Nu is H. een geweldige klusser, maar geen held als het om het dak beklimmen gaat. Hoe vervang je dan een dakpan? Juist, je lost het al klussend op. Je zaagt het dakgat groter, dat er van oudsher op diverse plekken in het dak is aangebracht. Je haalt de pannen weg, zoekt de mooiste uit en vervangt daarmee de gebroken pan. Dan plaats je gelijk een nieuw dakraampje en voila. Dak gerepareerd en zolder voorzien van meer licht. Zo vang je twee vliegen in een klap.

17,5

 
Ik kan het me haast niet meer voorstellen, maar vorige week was het toch echt 17,5 graden Celcius in ons stukje Frankrijk. De week begon met vrieskoude nachten en mistige dagen. Het meer van Liez was nog geheel bevroren en zoonlief heeft zelfs nog op het bosmeertje gelopen.

Maar op maandagochtend toen ik voorzichtig onder mijn dekens vandaan kwam, brak ineens de zon door en wierp een krachtige bundel licht door ons slaapkamerraam. Nou dan wil je wel je bed uit komen! En de hele week mochten we op deze manier ontwaken. En wat te denken van de heerlijke lunches, die we tussen de middag buiten konden nuttigen. Of een middagdutje doen daarna.

Om dan de dag geheel in stijl af te sluiten met een lekker wijntje rond vijven. Daar krijg je echt energie van!!!  Voor mij is dit 'joie de vivre'......

winter?!

Een week voor Kerst wilden wij winterse sferen opsnuiven en onze kerstgevoelens alvast opwarmen. Met al die regen en storm hier in Nederland zou je denken dat het in Frankrijk beter was. Echter ook daar was het toen niet veel beter, eerder nog veel slechter. De storm die aan de kust van Frankrijk veel schade aanrichtte ging ook bij ons behoorlijk tekeer. Ik dacht s'nachts echt even dat het dak werd opgetild en met veel kabaal weer teruggelegd werd. Heel veel greppeltjes langs de weg stroomden over, zodat delen van landweggetjes niet meer zichtbaar waren en soms werden afgesloten. Riviertjes zoals de Manche (bij Vernois) waren behoorlijk buiten hun oevers getreden en kwamen zo'n 50 meter landinwaarts. In de Saône waren van de boompjes slechts de kruinen nog te zien.

Maar na een windstille dag, draaide alles om. Op zondagochtend werden we wakker in een witte wereld! Er was een flink pak sneeuw gevallen. Hier wordt een mens blij van. En toen Jean-Claude de dorpswegen had vrijgemaakt, zijn we er toch nog even op uit geweest om de eindeloze witte glooiende velden met de besneeuwde boomkruinen te zien. Hoe heerlijk is het dan om thuis te komen en bij de hete kachel samen een wijntje te drinken.