In september van ieder jaar stuurde mijn moeder ons naar een kronkelig paadje 'het Wilgenlaantje' in haar geboortedorp om rijpe bramen te plukken. Met gevaar voor eigen leven hingen we soms over de rand boven het slootje om die ene grote, volrijpe, vette braam te plukken. Vele potten jam kregen een plaatsje in de kelder en iedere week ging er wel eentje open..
Een wilgenlaantje ontbreekt hier in Frankrijk, maar op onze 'stroop'tocht richting Gilley kwamen we wel een fruitmuur tegen. Het leek wel luilekkerland! Struiken met gitzwarte grote bramen, boompjes met knalgele mirabelles (kleine pruimen), zwiepende takken met druiven eraan, bosjes met de blauwe 'prunelles' en kersenbomen waar de vogels nog geen weet van hadden gehad. Op mijn verzoek ging Nick plukken, want waar vind je nu nog zoiets. En zo van de boom met alle suikers van de zon opgeslagen zijn ze het lekkerst. Echter ik kon de verleiding niet weerstaan om zelf ook te gaan plukken. Weer met gevaar voor eigen 'leven' liep ik ondanks N. zijn waarschuwingen voorzichtig zijwaarts naar beneden. Maar op het moment dat ik me omdraaide en mijn hand naar voren stak naar al dat lekkers verloor ik mijn evenwicht en belandde volop in de muur vol vruchten en... prikkels.....
Maar wat hebben we gelachen en wat heerlijk was de smaak van de oogst bij thuiskomst!
Wat een vruchten kan je zoal op de foto's zien maar ik hoop dat je niet al teveel ellende aan de valpartij over gehouden hebt .
BeantwoordenVerwijderenLieve groet Rini
gelukkig niet Rini, een paar schrammetjes op mijn handen en een flinke blauwe plek op mijn been. Maar volgens mij moet het een komisch gezicht zijn geweest - ik lag in ieder geval in een deuk van het lachen!
BeantwoordenVerwijderenDag Dorie,
BeantwoordenVerwijderenIk heb door Hanneke, die je blog volgt en die ook al eens eerder reageerde je verhalen gevonden en ik vind het erg leuk. Wij hebben vlak bij jullie een oude boerderij gekocht en zijn nu ook bezig die op te knappen. Dit weekeinde was ik alleen opgegaan en ben ik ook teruggekomen met noten, druiven, pruimen en appels uit eigen tuin. Wat een luxe toch, niet waar? Die natuur, daar genieten we echt enorm van. ga zo door met je blog, het inspireert en wie weet gaan wij ook wel eens iets dergelijks doen! Verhalen genoeg in ieder geval!
Hoi Tom, leuk dat je ook reageert. Ik wordt nu wel nieuwsgierig naar jullie en je optrekje! Helaas hebben we slechts een boom in de franse tuin, een perenboom. Maar als je zo langs de kant van de weg ook kunt plukken is het gemis van meerdere fruitbomen niet echt erg. Al staat het wel op mijn verlanglijstje, want bomen horen gewoon in een tuin! Voorlopig heb ik mijn handen vol aan onze eigen fruitboomgaardje in Nederland.
BeantwoordenVerwijderen