meivakantie 2008- anders dan anders

Hier hebben we met zijn allen naar uitgekeken - de eerste echte vakantie in de Franse boerderij. Ieder had zo zijn eigen verwachtingen. We wilden deze eerste keer vooral genieten van de plek en de omgeving. Afgesproken was dat we ons niet zouden overladen met allerlei zware klussen. Onze aanhanger was echter wel bijna overladen; nokkie-vol en zwaarder dan de eerste keer - de heuvels in de Ardennen haalden we net met 50 km. per uur! De schuldigen waren oa. twee zware eiken kasten, een trampoline, een wasmachine , 4 fietsen en mijn scootmobiel.

Na ruim 8 uur bereikten we onze plek met tada - een triomfantelijk en tegelijkertijd een vreemd gevoel van thuiskomen! Ver weg

en toch thuis...

Dit dubbel gevoel is een tijdje gebleven - is dit nu vakantie of zet je je leven voort op 660 km verder weg. Ik krijg de neiging om alles te vergelijken, wat mis ik absoluut niet en wat mis ik wel. Er is de verantwoording en daarmee de zorg voor een huis bijgekomen. De kunst is om alles gewoon te laten zijn voor wat het nu is. Wat niet af komt, komt de volgende keer. Geen moeten dus, maar mogen. En dat lukte wonderbaarlijk snel door het geweldige uitzicht van dit voorjaar met de vele zoetgeurende koolzaadvelden waarbij alle gedachten werden opgenomen in het oneindige. Of als de mist er van de vroege ochtend er nog hangt, dan begint de dag met een wegzinken in lekker niets. Geen internet, telefoon , post en niet te vergeten afspraken helpen natuurlijk ook om dat heerlijke relaxte gevoel te bereiken.

oneindige koolzaadvelden.......................................... de zon nog net niet op....

Gelukkig hebben ook de kinderen hun vakantiedraai gevonden. Ondanks de door hun zelf opgestelde corveelijst (!) van dagelijks tafeldekken, afwassen, vegen, bedden opmaken en hout halen hebben ze naar eigen zeggen een heerlijke ontspannen tijd gehad.

Toegegeven- de corveelijst werd niet tot aan het eind toe afgekruist maar dat mocht de pret niet drukken. Er is flink gebruik gemaakt van de trampoline, de lammetjes en de ezeltjes van de buren werden gevoerd, er werden hele mieren en torrenoorlogen uitgevoerd, kikkervisjes gevangen, er is geluierd in de hangmat en van tijd tot tijd kon er via de sateliet gelukkig tv. gekeken worden. Spontaan ontstond bij het schommelen in de stal een nieuw spel. Hoe hoog kon je je schoen uitschoppen en wie zou het rekord van de ander verbreken. De kunst was namelijk om tussen de balken door te mikken... en de schoen niet op je hoofd te krijgen..... Natuurlijk hebben we het water van de stuwmeren (Liez en Villegusiers) bij Langres opgezocht en daar gezwommen. En de meiden wilden vooral de lokale marktjes afgestruinen om hun vakantiegeld op te maken. We hebben gepicknickt met de bekende franse gebraden kip, die door een flinke schep jus erbij nog altijd kan zwemmen...

Een stukje cultuur ontbrak ook niet - we hebben op de stadswallen van Langres gewandeld en op de Franse bevrijdingsdag 8 mei hebben we het fort van Cognelot nabij Chalindrey bezocht.

Kortom alle ingredienten voor het vakantiegevoel waren er en met de nodige chips en ijsjes hadden we onze eigen all-inclusive resort. En zo heel af en toe hielpen ze mee met de klusjes ... maar daarover later meer.