Als nieuwkomer in een dorpje zo klein als deze is het niet moeilijk om snel met iedereen kennis te maken. Overigens waren wij al in januari al bij diversen bekend gemaakt - er zouden 'Ollanders' in het oude huis komen.
Al de eerste dag werd Hermann door onze buurman Olivier naar Pierre gestuurd, omdat we net te laat waren voor de supermarkt (9 km verderop...) voor wat verse groenten . Pierre heeft een een zorgboerderij 'La Cote Ranch' met schapen, geiten, koeien, paarden, konijnen, ganzen en heel veel katten. Ook is er een tunnelkasje met zelfgekweekte plantjes en groenten. Drie kleine kropjes sla werden voor hem afgesneden.
Op maandag stonden we twee keer op de stoep bij de Mairie, twee keer voor een gesloten deur. De mooie bos rozen hebben we toen zelf maar op tafel gezet. We hoorden dat de nieuwe burgemeester William Joffrain op vrijdags zitting zou hebben. En zo stonden een paar dagen later opnieuw op de stoep. Onwennig met het Frans werden de handen geschud en werd de meegenomen fles port door William verbaasd in ontvangst genomen. Hij begreep niet waarom, want hij was toch degene die ons moest verwelkomen. Dus werden we maandags daarop rondom het middaguur uitgenodigd. Niet op de koffie, niet op de lunch maar op de borrel..... zelfgemaakt van wijn, alcohol, suiker en bladeren van prunettes.... Aan de tafel zat ook de vorige burgemeester Guy Gaulthier die 24 jaar de scepter heeft gezwaaid en oom van William. William, nog jong en net 6 weken aan deze taak, moet nog veel dingen leren en dan is het handig als de vraagbaak in de buurt is. Bovendien beschikt hij over moderne technologie - email! - en kent hij een beetje Engels, dat hij graag wil gebruiken. Behalve de nodige glaasjes die werden weggewerkt , hebben we ook nog iets kunnen regelen. We weten nu dat een kleurtje op de gevel en kozijnen niet aan regels zijn gebonden. De ooit afgegeven bouwvergunning oa voor de gevel wordt voor ons opgezocht en naar zijn zeggen binnen twee weken aan ons toegezonden. Het hout in het bos hopen we min of meer veilig gesteld te hebben bij de boswachter die we op vrijdag al op de Marie hadden ontmoet.
Jean Claude is een gepensioneerde boer en heeft de mooister trekkker van het dorp. Volgens de Hollandse Mieke het verlengstuk van mannelijkheid van iedere Franse boer..... Hij heeft ons geholpen met het vervoer van de eerste paar kuub hout.
Drie vrouwen uit het dorp, resp. de vrouw van Pierre, de vrouw van Jean Claude en de vrouw van ..... Zij verzorgden de plantverkoop van het kasje op 11 mei. Deze plantjes sieren nu de hanging baskets bij me thuis, zodat een stukje Frankrijk nu ook hier is.
En dan zijn er nog de andere 'Ollanders' - Yvonne en Guido met 2 kinderen, Mieke en Daniel, Hans en Marjan, die allen z0'n 3 jaar geleden zijn begonnen met het opknappen van een boerderij in het dorp. Op de borrel bij de burgemeester constateerden we dat onze huizen op de strategische hoeken van het dorpje zitten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten