Joyeuses Fetes

Wij wensen alle lezers van onze blog een gezellige jaarwisseling met Hollandse Oliebollen en Franse Kaasjes. Tot ziens in het nieuwe jaar!

wintersfeer in Gray

                                                                 
Gray was zoals alle jaren weer lieflijk aangekleed - de grote brug was aan weerszijden van tientallen witgespoten kerstbomen voorzien en de vele rotondes die Gray rijk is waren vrolijk versierd met allerlei tafereeltjes. We hebben in diverse plaatselijke winkels onze kerstinkopen gedaan. Er was een rijke keuze aan allerlei lekkers en gelukkig was het niet zo overvol als die keer dat we in de LeClerc liepen. Er was ook een klein kerstmarktje met veel zelfgemaakte produkten, oa zelfgemaakte chevrefeuille zeepjes. Da dag sloten we af met de huisgemaakte gluhwein en wafels.

slow-klussen

Heerlijk even met zijn  tweetjes ertussenuit, geen vastomlijnde plannen... Enigszins onvoorbereid vertrokken we. Alhoewel, H. had alles wel goed voor elkaar. Aanhanger volgeladen met balkenhout omdat de maat die hij wilde hebben niet in LDF voorhanden was, geld op zak en werkbroek aan. Ik daarentegen kwam er onderweg achter dat we de papieren niet bij ons hadden. En toen ik bij het tankstation naar mijn handtas wilde grijpen, bleek die achtergebleven te zijn in ons slaapkamer. Ik had dus niets bij me waarmee ik kon laten zien dat ik, ik was... Even voelde ik me illegaal in het Franse land, maar het heeft geen vervelende gevolgen gehad.

Het donkere weer zorgde ervoor dat we sliepen totdat het licht werd. En dat duurde soms erg lang... Dan op het gemak een kop koffie en een ontbijtje.De tijd om te klussen lag ergens tussen 11 en 4, want ook de avonden vielen vroeg in. Op zijn gemak ging H. aan de gang met de balken, nodig om de vloer verder dicht te maken en het frame te bouwen van de kamers. Alle leidingen zijn nu netjes onder de vloer weggewerkt, ook die van de inloopdouche en toilet. Bij de plaatselijke bouwmarkt werden de grote gipsplaten - dubbel zo groot als de platen in Nederland - gehaald. H.'s rechterarm voelde minstens 20 cm. langer toen alles naar boven was gesjouwd. Er staat nu een strakke wand, die een mooi contrast geeft met het frame van de stoere draagbalken. Wordt vervolgd...

een trieste dag

Daags nadat wij waren aangekomen zagen we bij de buren dat uit een auto de doodskist werd uitgeladen. We wisten dat het al jaren niet goed ging met de buurvrouw, maar inmiddels was haar zoon ook ernstig achteruit gegaan door zorgen en drank. Wat een schrik! We hoorden dat die nacht moeder Monique in haar slaap was overleden. Iedere keer als we afscheid namen wanneer we terugkeerden naar Nederland, vroeg ik me af of ze er nog zou zijn de volgende keer. Het leek alsof ze op ons had gewacht. We waren uitgenodigd om de begrafenis bij te wonen door E., een van de dochters, die sinds vorig jaar onze overbuurvrouw is geworden.

We hebben afscheid van Monique genomen in het kleine kerkje van het dorp. Ik voelde me een reus op dat veel te krappe kerkbankje tussen de nog weinig overgebleven dorpsbewoners en de 9 zonen en dochters van de familie. Aansluitend in de rij naar het altaar maakte ik onwennig een kruis met de scepter over de kist. Het regende op weg naar het graf. Alleen de familieleden waren er nog, de priester was al weer weg. De kist was bedekt met een aantal stukken gemaakt met vooral kunstbloemen en enkele mini-grafsteentjes. De oudste zoon gaf een afscheids speech en zwijgend liep iedereen nog even langs. Eindelijk kon E., de overbuurvrouw, haar tranen laten gaan. En het enige dat ik kon doen was haar op mijn schouders uit laten huilen. Woorden, vooral in het Frans, schieten dan te kort. De begrafenisondernemer leek zo weggelopen te zijn uit de Hobbits, met zijn mooie elfenoren en zijn blanke gezicht. De dragers veranderen na afloop van pak naar overall. De gasten hadden zich ternouwernood omgedraaid of met een graver werd het graf weer snel toegedekt. In het dorpslokaal werd nog koffie en wijn geschonken ter afsluiting.

Dag Monique, we kenden je als een lieve buurvrouw. Je hebt ons vele malen verwend met lekkere zelfgemaakte taarten en toetjes. Het ga je goed daarboven.....

meters maken

Na al het gepriegel op een paar vierkante meter wilde Hermann even lekker een eind weg timmeren. Nu de plek van de leidingen voor boven was bepaald, kon eindelijk de vloer boven weer verder dicht. En omdat ie er de gang in had is er alvast een aanvang gemaakt voor de laatste twee zgn familiekamers. Met een laser werd bepaald waar de muurbalk moet worden geplaatst. En natuurlijk zit er dan net een brokje muur in de weg waar de balk moet komen. Geen probleem voor H. Boormachientje, hamer en beitel en weg is die pukkel!

De slaapkamers worden voorzien van een videgedeelte. Daaronder komt een douche, wastafel en toilet. Het oude frame blijft vanaf de buitenkant zichtbaar. Althans dat zijn de plannen..

in de vallei van de koning

De herfst valt in en de verborgen rode kleuren worden prijsgegeven. Het zonnebloemen veld doet magisch aan. De laatste rollen met hooi liggen in rijen keurig bij elkaar en het maisveld staat bol van de kolven. Klaar gestoomd door de zon om te worden geoogst. Nog even en de vallei ligt er straks weer verlaten bij, net zoals vele andere dorpjes in deze streek.

Terwijl binnen werd geklust ging ik heerlijk aan de gang met de bladeren van de sumac bomen, wat blad uit het bos en de verzamelde uienschillen. Deze worden op de wollen doeken gelegd, die tot een bundel worden gerold. Ze gaan daarna in een verfbad, dit keer gemaakt met oude eucalyptusbladeren. De hele stal geurde naar een heerlijk mint-stoombad. Het is een feest wanneer ik de volgende dag deze bundels mag openmaken. Een verzameling prachtige herfstkleuren in een mooi patroon tegen die oude muur...

allerzielen en allerheiligen

De bloemisten zijn al weken in de weer. Deze bolchrysanten staan er ieder jaar uitgestald om op 1 en 2 november op de graven te worden gezet. Het zorgt voor een kleurig aanbeeld van het pleintje voor de bloemenwinkel bij de Colruyt. Waren ze vorig jaar nog rond de € 15,00 nu zagen we dat de prijzen waren gezakt tot € 10,00. 

who is affraid of ....

Deze wilde me nog even goedenacht wensen s'avonds voor het slapen gaan. Liever wordt ik door iemand anders gekust.... happy halloween!

'obby 'ermann

Op de vraag van onze buurman Jean-Marie of hij moe was van al dat werken, begon 'ermann te lachen. Thuis is werken en hier is al dat klussen 'obby! 'ermann laat zich door geen enkele zon verleiden om eens languit te gaan liggen, liever ligt ie languit op de vloer om te lassen, te schroeven of te boren.

oude situatie - deur voor 2e toilet wordt uitgehakt, zomer 2012

In de zomer 2012 werd begonnen aan het verplaatsen van het 2e toilet. Deze zomer is aangevangen met de 2e badkamer met 3e toilet. En nee, dit is geen luxe, maar biedt wel comfort. Want zeg nu zelf, je staat net poedelnaakt en ineens moet je nodig! Dan is het handdoek om, de gang in en hup snel naar het 2e toilet. Ai bezet! Dan fluitend verder door de stal via de woonkamer en slaapkamer naar het 1e toilet, want deze deur kan niet op slot en je weet niet of ie bezet is. Daarom werd er deze zomer democratisch besloten dat in de 2e badkamer (bijna op de oude plek..) wederom een wc komt. Een echte 'obby-klus!

Eerst werden alle dozen, een oude hoge koelkast en ander gekregen spul eruit gezet. Het was al snel een rommelhok geworden. Vervolgens werd het nieuwe oude stenen spatmuurtje afgebroken. De douche verplaatsen we nu naar het midden en wordt een duo-douche met glazen spatwand (overigens ook democratisch besloten nu resp. zoon en dochter beiden hun 'lovers' mee hadden genomen op vakantie..). Heerlijk dat hakken, echt een 'obby :)

ouderwets lassen...

Het leidingenwerk zou eerst ouderwets en goedkoop worden uitgevoerd met gesoldeerde koppelingen. Maar goedkoop werd uiteindelijk duurkoop. Was eindelijk alles aangekoppeld, bij de laatste aandraai begon steeds weer ergens water te sijpelen. Uiteindelijk is alles vervangen door snelkoppelingen en daarmee geen lekken meer. Wel 2 dagen werk, oh nee 'obby....

Het viel ook niet mee om de juiste bochten te vinden voor al die leidingen die naar een afvoerbuis moeten worden geleid. Uit alle meegebrachte materialen bleek het net niet tussen te zitten. En werd er dus weer 30 km verderop in de enige DHZwinkel het ontbrekende stukje gehaald. Maakt allemaal niet uit, alles over voor je 'obby!

zoveel bochtjes, zoveel knietjes. De keuze is reuze!

Toen kon eindelijk de achterwand van het 3e toilet geplaatst worden. De leidingen voor boven zijn ook alvast aangelegd. Als het slangetje niet had ontbroken in het spoelsysteem, dan had ook de pot nog geplaatst kunnen worden. Nog ff wachten dus met het plaatsen-van-de-pot-'obby..

wandje geplaatst en leiding doorgetrokken naar boven.

Voor het afvoergootje moest er toch nog een groter gat uit het beton worden gehakt, zodat het goed zou passen. Vervolgens is alles netjes afgesmeerd en ook deze klus is voor even gedaan... Volgende keer weer meer 'obby

met passen en meten....

Het begint langzamerhand ergens op te lijken!

St. Jansvuren

Het Sint-Jansvuur is een vreugdevuur, dat in vroegere eeuwen deel uitmaakte van de midzomerfeesten en reeds sinds de voorchristelijke tijd in vrijwel alle landen van Europa op 23 of 24 juni werd ontstoken (bron Wikepedia).

Het zijn metershoge bouwsels, vakkundig gestapelde stammen hout zoals in ons eigen dorp.

Of een hoop afvalhout zoals in Chalindrey.

Volgende jaar hopen we het vuur met eigen ogen te kunnen aanschouwen...

gaatjes vullen..

De gebruikelijke vakantie in mei viel dit jaar uit. Ik was herstellende van de operatie van een gebroken enkel en de kids hadden allerlei andere plannen gemaakt. We kregen een herkansing in juni - zonder kinderen! - en we troffen het ontzettend met het weer. Al die weken was het kommer en kwel en nu konden we iedere dag beginnen met een ontbijtje met zijn tweetjes buiten!

 
 

Er valt op dit moment zoveel te doen in het huis, dat het lastig is om te bepalen wat nu eerst gedaan moet worden. We besloten dat de meidenkamer eerst maar eens verder aangepakt moest worden. Het was een ongezellig en rommelige plek geworden met her en der bedden en stoelen. Bovendien was de kamer ook erg stoffig, want de muren waren nadat mijn poging van vorig jaar uitgelopen was op een nekblessure nog niet verder gevoegd.

Ik geloof dat we zo'n beetje alle soorten voegzand hebben gebruikt die er voorhanden was, van wit vogelenzand tot geel plaatselijk zand, maar dat stoorde ons niet. De kamer wordt er lekker levendig van. Na een paar dagen was het vullen van de voegen klaar en is alles lichtjes overgeverfd. Met een gezellige zithoek en wat vintage meubeltjes van de videgrenier is het nu een heerlijke plek waar onze meiden zich lekker in terug kunnen trekken.  

meidenslaapkamer, nog niet af en rommelig

meidenslaapkamer, muren gevoegd en opnieuw ingericht

kamer bijna af. Vloerbedekking en decoratie komen nog.

stoer eiken - vervolg

We konden haast niet wachten om de klus af te maken waar we in december vorig jaar mee gestopt waren. De bedoeling was om nu de kleine staldeurtjes te vervangen met een raam en een houten gevel. Op de foto lijkt wel of het hout anders van kleur is, maar dat kan ook het effect van het zonlicht zijn. Het is ons wel opgevallen dat de aanwezige tanine op de zaagranden langs het lood is gelopen. 

De staldeuren waren er in een mum van tijd uit. Ze worden straks hergebruikt voor binnen. Echter het kostte nogal wat moeite om de scharnieren er netjes uit te krijgen. Deze stalen pennen werken net zoals spijkerpluggen, op het moment dat je ze erin slaat gaan de twee helften uit elkaar en zetten ze zich vast in de stenen. Toen het niet lukte ze eruit te krijgen zonder een muur af te stapelen werd de slijpschijf ter hand genomen en zijn alle andere vijf er afgeslepen. 

Het bekende werk werd voortgezet. Kozijntje zetten, raam plaatsen, frame met miofoldoek erop, dorpeltje storten van beton...

eiken planken erop, glas erin, grote staldeuren definitief weg en tada klus geklaard!

de paden op....

Zoonlief wilde erop trekken. Het was een winterse dag, fris met veel zon. Na een kleine 3 kilometer kwam hij aan bij de grotten van Farincourt. In deze tijd van het jaar zijn de grotten ondergelopen door het water van het riviertje La Rigotte. En door het smeltwater stroomt het flink door, met zelfs een enkel watervalletje.
Ik vind het leuk dat hij de rust weet te vinden hier en er bewust voor heeft gekozen om met zijn 19 jaar weer eens mee te gaan met zijn ouwelui ......

Galette de Rois

3 Koningen, een feest dat ik als kind herinner dat je als je de boon in je plak cake aantrof dat je dan een dag lang gekroond werd tot de koningin en kon beslissen welke spelletjes er werden gespeeld. Ik heb nog een poging gedaan om ook hier bij mij thuis de traditie voort te zetten, maar echt een groot feest is het niet meer geworden. Dit jaar heeft een van mijn dochters een cake gebakken en zij mocht beslissen wat er werd gegeten die avond.

In Frankrijk lagen de schappen vol met de 3 Koningen Koek. De rauwe boon schijnt vervangen te zijn door mooie porceleinen figuurtjes die je kunt verzamelen. Wat heb ik er spijt van dat ik er niet een heb meegenomen als ik dit recept lees. Volgende keer laat ik ze niet meer liggen en dan kan ik vertellen wat er in mee gebakken is..

heureuse annee

Door mijn griep zou ik bijna vergeten dat het nieuwe jaar al is begonnen. Van de zomer op de videgrenier kwam ik dit lieve kaartje tegen. Ik besloot er mijn eigen wenskaart van te maken en pas op dat moment zag ik dat het kaartje 100 jaar oud is.


Hieronder de originele kaart met het mooie franse gedichtje

Pressons nos pas, Vite ou mon coeur m'appelle
A mes parents chéris, fetons l'année nouvelle!......