interdit

We plagen de buurman er vaak mee als hij begint over de 'capeau', want als je hem moet geloven staat er op iedere straathoek wel een uitkijkpost met blauwe 'wouten'. Na een lange rit vanuit Nederland, waarbij we zo'n kleine drie uur in de file hebben gestaan bij de grens van Luxemburg, reden we blijmoedig de zeer overzichtelijke kruisingsweg op richting Bourbonne Les Bains. We konden de koffie zowat al ruiken.

Ineens dook er een zwaailicht achter ons op. Hermann maakt ruim baan en minderde tenslotte ook wat vaart, zodat ze er langs konden. Echter ze gingen niet voorbij. Uiteindelijk stopte hij en zie zij stopten ook..... Gelukkig dachten we nog, we hebben al onze papieren bij ons, nou ja bijna dan. Het bleek dat we nog een oud verzekeringsbewijs hadden; de nieuwe ligt bij de polis thuis. Maar dat was het probleem niet. Of monsieur het STOP bord had gezien. Ja, dat had hij wel. Of monsieur hier had gestopt. Uhhhh, nou nee niet echt. Met een zware aanhanger is het lastig optrekken. En bij zo'n panoramakruising leek het H. voldoende om met een gangetje van 20 km. door te rijden. Fout dus, c'est interdit, en dat kost je dus maar liefts € 90,00 boete. Vervolgens moesten alle lichten worden gecontroleerd, in het zakje worden geblazen en allerlei papieren worden ingevuld.

Na dit oponthoud van nog eens een half uur op onze reis konden we weer verder. Het boertje waarbij we hadden gestopt, gaf ze al gebarend nog een schop na. Hij vond dit toch wel verdacht veel lijken op pesterij. En wij hadden er nu drie kleine agentjes bij, die bij iedere stopbord H. in deze vakantie wijselijk hebben gewaarschuwd.