Op de dag voordat de winter zijn entree maakte reden we vroeg in de ochtend weg. Ik wilde graag deze eerste kerst in Frankrijk niet missen. Direct toen we van de tolweg afreden zag ik de eerste mistletoe al, een laag hangende dit keer. Echter Hermann had het vaartje er goed in en reed lekker door. Er hing immers genoeg. Hij wist toen nog niet dat een laaghangende mistletoe een zeldzaamheid is... Voor mijn gevoel duren de autoritten steeds minder lang, want even na het middaguur deden we al de deur open van ons huis aan de FontaineFleurie.
Het Wham-gevoel borrelde op toen we de kerstboom uit de auto haalden. Geen kerst zonder boom en dus zorgde Bert, de bloemenman, voor een prachtexemplaar. De kachel werd snel roodgloeiend gestookt en de boom kreeg een mooi plekje bij de bank. Na een bord hete erwtensoep werd de doos met veel rode ballen uitgepakt en met zijn allen versierden we de boom. Tessa bedacht dat het stalletje toch wel erg leeg was en zorgde voor een kleine overbevolking met haar playmobilpoppetjes. Thuis is er zoveel afleiding van andere zaken, dat zoiets eenvoudigs als dit ineens weer leuk is. Later in de week zijn er nog kaarsen gemaakt. Ik weet niet of het nu komt omdat ik sentimenteel word of omdat ik gewoon toe ga geven dat ik een romantische inslag heb, maar ik geniet stilletjes als ze zo zoet bezig zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten