vrijdag 1 augustus 2008

au secour!

Voor een vers gebraden kippetje van de zondagsmarkt van Fayl-Billot wilde Nick zijn fiets wel weer pakken. Ook om te zien waar de supermarkt is. Het bleek dat hij er nog geen 200 meter vanaf had gestaan. Terug namen we de route die hij had genomen. Fayl-Billot heeft een paar aardige klimmetjes en afdalingen. Ook deze route die uitmondde net boven de visvijver.

En opeens stond ik stil! Niet vanwege het uitzicht die de vijver me op dat moment bood. Tijdens de snelle afdaling schakelde ik over van de cruisecontrol op handbediening om de snelheid onder eigen controle te houden. Met piepende banden weigerde mijn scoot elke dienst. STORING verscheen er om het display. Daar stond ik dus midden op de weg. Maar wat vervelender was ik rook een eigenaardig verbrand luchtje. De banden misschien of erger had ik de motor in de soep gedraaid.

Geen paniek dacht ik bij mezelf, eerst even Hermann thuis in Nederland bellen en horen welke raad hij voor me heeft. Geen gehoor. Wat nu? De buurman bellen ook al was hij de laatste bij wie ik in de auto had willen stappen. Nu zou hij de eerste zijn. Voor alle zekerheid oefende ik eerst even het zinnetje 'j'ai panne en Rue de l'étang et voulez vous retourner moi a la maison', want Olivier is niet echt makkelijk te verstaan. Net op het moment dat hij opnam kon ik een automobilist aanhouden, die als een soort tolk fungeerde. Binnen een kwartier was de buurman ter plekke.

Omdat ik nogal onhandig stond zijn we met de scoot in de vrijloop naar beneden gegaan. Eenmaal ter plekke begon het erg te roken. Snel haalde ik mijn spullen eruit en gingen we met de auto weg. Maar ik was bang, bang dat alles zou ontploffen. Olivier stopte nog geen 50 meter verder naar boven bij een huis, belde aan en vroeg de man op de scoot te letten. Op het moment dat ze keken sloegen de vlammen er al uit. Als in een rollercooster gingen we in zijn achteruit naar beneden, want de gevraagde man in kwestie kwam met een brandblusser ons achterna. En wat ik toen zag was verschrikkelijk. Vreemd genoeg riep ik notabene in het frans door mijn tranen heen 'oh non, ma scoot', want het vuur was behoorlijk hoog opgelaait. Nick die een korte route was gewezen zag de zwarte rook en kwam terug. Het vuur werd gelukkig snel gedoofd. De achterkant zag er macaber uit.




S'avonds waren het Wim en Werner die het karkas hebben opgehaald. Wim, die net fris gedouchet was 30 km verderop omdat zijn huis nog geen sanitaire voorzieningen heeft, kon wel weer een opfrissertje gebruiken. Werner draaide nog even de klem om de accupool los, zodat er zeker weten geen stroom meer zou zijn. Want op nog een brand zat niemand te wachten.

Ik bleef ontredderd achter. Al mijn moed, al mijn zin en al mijn hoop was toch wel min of meer afhankelijk geweest van het feit dat ik zelfstandig mobiel zou zijn. En dit was nu in vlammen opgegaan.
.

4 opmerkingen:

  1. Hoi Dorie,

    Nadat ik jou in wc uithoorn heb gesproken
    en je super enthousiast vertelde over jullie huis in Frankrijk heb ik een paar keer meegelezen op je blog.
    Maar dit is toch wel een grote tegenslag,die je zeker te boven zal komen.
    Nu voorlopig maar even geen tegenslagen meer!
    Laat de moed niet zakken.
    Groet aan allen,Anneke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je kent me Anneke, ik laat me niet zo snel klein krijgen. Volgende keer gaat er echt weer een scoot mee en de brandweerauto als volgwagen....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je maakt wel wat mee daar in Frankrijk. Gelukkig geen persoonlijke ongelukken!
    Wat me wel opvalt, is de grote mate van hulpvaardigheid die je van iedereen ontvangt. Dat merken wij ook steeds. Oprechte interesse in wat je doet, hulp en adviezen als je dat nodig hebt... wat zijn die Fransen toch stug :-)

    Tom

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hi Dorie, je zult nu wel denken, ohnee, daar is ze weer, maar na 'bijna' alles al gelezen te hbeen, moet ik hier toch even reageren, wat een verhaal meid, ik kan me voorstellen dat je helemaal ontredderd was. Maar ook wil ik je zeggen, dat ik je bewonder, want het zal niet makkelijk zijn voor jou, daar. Petje af, een meid naar mijn hart! Ik hoop dat je inmiddels een neiwue scoot hebt daar?

    BeantwoordenVerwijderen