Geen auto, geen scoot - maar wel een huis dat overeind staat! Natuurlijk ben ik niet bij de pakken gaan neerzitten en Hermann hoefde ook niet accuut te komen opdraven. Er zijn namelijk nog heel veel ezeltjes in de buurt die dat veel beter kunnen. Volgens mijn revalidatiearts ben ik een daadkrachtige vrouw met een hoog streefniveau. Wat zal ik daarop zeggen? Misschien 'ik ga waar ik voor sta en wil nog heel veel doen zolang dat nog kan......' (ter info: ik heb een spierziekte waar ik gelukkig oud mee kan worden)De dagen totdat Hermann er weer was vlogen om. We hebben heerlijk buiten zitten vilten (zie mijn andere blog http://www.dovadi.web-log.nl/) en er werden allerlei spelletjes bedacht in het zwembad. Aan de voorkant zijn we begonnen met een muurtje stapelen. Nick heeft daar flink zitten hakken in de wortelspruiten van de boom van de buurman. In de koelte van de woonkeuken werd geknutseld, gelezen, gekokkereld en taarten gebakken voor de verjaardag van Tessa. Maar er werd ook lekker op de bank gehangen en geluierd op de trampoline.
Om de kinderen het all-inclusive gevoel van de Turkijevakantie van vorig jaar te geven was er iedere dag ijs en chips, werd er meer ja dan nee gezegd en was de kok tevens afwashulp....... De enige regel was de videokaart. Die ging pas s'avonds in de ontvanger, waarna we met zijn viertjes in het grote bed kropen om samen Nederlandse tv te kijken.
Voor mij geen auto en geen scoot, voor de kinderen geen animatieteam en geen vriendjes. Maar toch op alle momenten vermaak en voelen dit is vakantie!
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten