nieuws uit het dorp

Het is toch wel weer spannend om aan te komen. Staat alles er nog zoals je het hebt achtergelaten, hoe is het met de mensen in het dorp, hoe anders ziet de omgeving eruit in de herfst...

Bij de bezorgbakker konden we nog net de laatste twee broden krijgen, want op onze komst was nog niet gerekend. Op de zondagochtendmarkt werden we herkennend begroet door de man die de heerlijke Franse gegrilde kippen verkoopt (nee, geen jus erbij..). Bij Willem en Christine vielen we overwachts binnen met een bos rozen. Hier hoorden we dat Guido met zijn gezin wil gaan verhuizen naar Valleroy om zijn klusbedrijf echt gestalte te gaan geven en om zijn 'italiaanse droom' in Valleroy waar te maken in het huis dat beneden in Valleroy ligt. En de kinderen ontdekten een nieuw jong ezeltje...

s'Middags fietste Hermann door het dorp om te kijken wie er was. Hij werd al snel staande gehouden door Claudine. Haar man Abel lag al een maand in het ziekenhuis. Bij het perenplukken was hij uit de boom gevallen en daarbij behoorlijk gewond geraakt. Ik moest even terugdenken aan de zomer dat ik hem Tarzan noemde - hij zal toch niet echt... Neen grapjes zijn nu niet op zijn plaats, ik weet het. De afgelopen maanden is het nog meer kommer en kwel geweest; twee alleenstaande oudere dames zijn overleden, eentje was de oudste en al ver in de 90 en de ander was in de 70. Ik heb ze niet mogen kennen. Werner heeft ook geen geluk gehad; hij is met een beroerte in het ziekenhuis opgenomen geweest. Hij is al zo'n 6 weken weg uit het dorp. En o ja, de buurman heeft een spierblessure en hem is voor twee maanden zijn rijbewijs onthouden wegens een borreltje teveel. Al zijn eigen waarschuwingen over de 'kappeau' ten spijt...