Wij een eigen huis, zij nu eindelijk een eigen plek. Eigenlijk was het reuzegezellig, 2 jaar lang deelden we een slaapkamer met zijn vijven alsof we een grote bungalowtent hadden. Samen televisie kijken in bed, verhalen vertellen en wakker worden. Echter het was ook samen in alle rommel zitten en struikelen over oneindig veel sokken en bendes kleren. Er was hard gewerkt in de meivakantie om de de eerste kamer boven af te krijgen. Samen hebben we de stenen gevoegd en de kamer ingericht.
De laatste twee dagen nachten van die vakantie was er al even 'proef'gedraaid. Voor ons voelde het als een 2e doorknippen van de navelstreng. Voor hun een hernieuwde vrijheid denk ik zo. Het beeld was nl. weer als vanouds. Het effect van hun eigen stekkie is nu duidelijk merkbaar. Er kan naar hartelust video's worden gekeken, er wordt hard meegezongen met de muziek en er is geen ouderlijk oog dat zich ergert aan de troep. Ze voelen zich duidelijk helemaal happy op hun plek.
En zo hebben we het weer voor even achter ons gelaten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten