dinsdag 31 december 2013

Joyeuses Fetes



Wij wensen alle lezers van onze blog een gezellige jaarwisseling met Hollandse Oliebollen en Franse Kaasjes. Tot ziens in het nieuwe jaar!

zondag 29 december 2013

wintersfeer in Gray



                                                                 
Gray was zoals alle jaren weer lieflijk aangekleed - de grote brug was aan weerszijden van tientallen witgespoten kerstbomen voorzien en de vele rotondes die Gray rijk is waren vrolijk versierd met allerlei tafereeltjes. We hebben in diverse plaatselijke winkels onze kerstinkopen gedaan. Er was een rijke keuze aan allerlei lekkers en gelukkig was het niet zo overvol als die keer dat we in de LeClerc liepen. Er was ook een klein kerstmarktje met veel zelfgemaakte produkten, oa zelfgemaakte chevrefeuille zeepjes. Da dag sloten we af met de huisgemaakte gluhwein en wafels.




zaterdag 28 december 2013

slow-klussen

Heerlijk even met zijn  tweetjes ertussenuit, geen vastomlijnde plannen... Enigszins onvoorbereid vertrokken we. Alhoewel, H. had alles wel goed voor elkaar. Aanhanger volgeladen met balkenhout omdat de maat die hij wilde hebben niet in LDF voorhanden was, geld op zak en werkbroek aan. Ik daarentegen kwam er onderweg achter dat we de papieren niet bij ons hadden. En toen ik bij het tankstation naar mijn handtas wilde grijpen, bleek die achtergebleven te zijn in ons slaapkamer. Ik had dus niets bij me waarmee ik kon laten zien dat ik, ik was... Even voelde ik me illegaal in het Franse land, maar het heeft geen vervelende gevolgen gehad.


Het donkere weer zorgde ervoor dat we sliepen totdat het licht werd. En dat duurde soms erg lang... Dan op het gemak een kop koffie en een ontbijtje.De tijd om te klussen lag ergens tussen 11 en 4, want ook de avonden vielen vroeg in. Op zijn gemak ging H. aan de gang met de balken, nodig om de vloer verder dicht te maken en het frame te bouwen van de kamers. Alle leidingen zijn nu netjes onder de vloer weggewerkt, ook die van de inloopdouche en toilet. Bij de plaatselijke bouwmarkt werden de grote gipsplaten - dubbel zo groot als de platen in Nederland - gehaald. H.'s rechterarm voelde minstens 20 cm. langer toen alles naar boven was gesjouwd. Er staat nu een strakke wand, die een mooi contrast geeft met het frame van de stoere draagbalken. Wordt vervolgd...




vrijdag 27 december 2013

een trieste dag

Daags nadat wij waren aangekomen zagen we bij de buren dat uit een auto de doodskist werd uitgeladen. We wisten dat het al jaren niet goed ging met de buurvrouw, maar inmiddels was haar zoon ook ernstig achteruit gegaan door zorgen en drank. Wat een schrik! We hoorden dat die nacht moeder Monique in haar slaap was overleden. Iedere keer als we afscheid namen wanneer we terugkeerden naar Nederland, vroeg ik me af of ze er nog zou zijn de volgende keer. Het leek alsof ze op ons had gewacht. We waren uitgenodigd om de begrafenis bij te wonen door E., een van de dochters, die sinds vorig jaar onze overbuurvrouw is geworden.


We hebben afscheid van Monique genomen in het kleine kerkje van het dorp. Ik voelde me een reus op dat veel te krappe kerkbankje tussen de nog weinig overgebleven dorpsbewoners en de 9 zonen en dochters van de familie. Aansluitend in de rij naar het altaar maakte ik onwennig een kruis met de scepter over de kist. Het regende op weg naar het graf. Alleen de familieleden waren er nog, de priester was al weer weg. De kist was bedekt met een aantal stukken gemaakt met vooral kunstbloemen en enkele mini-grafsteentjes. De oudste zoon gaf een afscheids speech en zwijgend liep iedereen nog even langs. Eindelijk kon E., de overbuurvrouw, haar tranen laten gaan. En het enige dat ik kon doen was haar op mijn schouders uit laten huilen. Woorden, vooral in het Frans, schieten dan te kort. De begrafenisondernemer leek zo weggelopen te zijn uit de Hobbits, met zijn mooie elfenoren en zijn blanke gezicht. De dragers veranderen na afloop van pak naar overall. De gasten hadden zich ternouwernood omgedraaid of met een graver werd het graf weer snel toegedekt. In het dorpslokaal werd nog koffie en wijn geschonken ter afsluiting.

Dag Monique, we kenden je als een lieve buurvrouw. Je hebt ons vele malen verwend met lekkere zelfgemaakte taarten en toetjes. Het ga je goed daarboven.....