electra

Geef H. een boor en elektradraad en hij weet er wel raad mee. In de achterste oude stal is begonnen met het leidingwerk voor allerlei keukenapparatuur en verlichting. Dat vraagt wat denkwerk en vooral overleg vooraf. Dat wat voor een man logisch lijkt, is voor een vrouw zeer onpraktisch. Zo wil ik de oven juist niet onder mijn kookplaat, maar op ooghoogte geplaatst hebben. Gaten waren er gelukkig nog niet geboord, maar het vroeg wel om enige aanpassing van wat leidingwerk onder de vloer. Dit ging niet geheel vlekkeloos want het sokje schoot los van de flexibele pijp onder de vloer, met als gevolg dat de vloerplaten losgeschroefd moesten worden. Een schroef kwam niet los en met een koevoet geholpen lukte het wel. Dit kostte een hoekje van de plaat, maar dat valt straks weg in een kastje. Bij het terugplaatsen paste de puzzel niet meer zoals voorheen, maar ook dat werd opgelost.......  

Inmiddels is de kleine meterkast vervangen door een oude geheel in stoffige stijl 2ehandse grote kast. Deze komt van onze kwekerij en was overbodig geworden bij de verbouwing van 14 jaar geleden. In deze meterkast kunnen heel wat groepen bijgeplaatst worden.

wachten op vergunning

We zijn eindelijk zover om iets aan de voorgevel te doen. Er komt veel wind doorheen en de vergane grote staldeuren maken het oude stallengedeelte onaantrekkelijk om doorheen te gaan. Zeker als je s'avonds naar boven wilt om te gaan slapen. Omdat het vanaf de weg zichtbaar was het ons aangeraden om de verbouwing toch maar via een vergunning te doen. We hadden reeds in maart het formulier 'declaration prealable' ingevuld, maar kregen dit terug in een enveloppe vol met postzegels met het verzoek een 'permis de construire' in te vullen. Er is me verteld dat niet iedere burgemeester hierop zit te wachten en daarom dit soort verbouwingen oogluikend toestaan, want alles moet maar liefst 4x worden geprint. Aan de andere kant als je het niet volgens de regels doet, kan het zomaar zijn dat je in het cachot beland..

Om niet geheel werkeloos af te wachten heeft H. de plastic golfplaat eerst verplaatst om alvast daarachter de eerste raampartijen te plaatsen en af te werken met een paar rijen stenen. Zo'n zelfde partij komt ook in het grotere gedeelte aan de bovenkant. Het plan is verder om de gevel niet al te veel te veranderen en de sfeer van hout te laten bestaan. Naast een aantal hoge ramen en een deur worden de vlakken opgevuld met horizontale gepotdekselde donkere ruwhouten planken. Wordt vervolgd...    

joie de vivre

Zouden we ooit genoeg krijgen van de vide-greniers?  Het nodigt uit om heerlijke tochtjes te maken en de altijd slaperige dorpjes zijn ineens vol leven. Het levert mooie beelden op, zoals deze wellicht ooit statige dame van weleer. Het is heerlijk struinen en thuis komen met oude spullen, die vervolgens weer met liefde worden opgeknapt. Ik probeer altijd een stukje geschiedenis los te peuteren. Voor ons is dit de manier om in contact te komen met de plaatselijke bevolking. Soms worden er familieleden bijgehaald die iets hebben met 'holland' en wisselen we drie woordjes nederlands uit. Een hele dag zijn we ermee zoet en dat geeft ons een gevoel van joie de vivre.

videgrenier en volle buiken

Natuurlijk hebben we ook kunnen genieten van dagen met volle zon. De videgreniers konden we dit jaar voor de verandering zonder paraplu's en zonder grote plassen water bezoeken. Om na het rondje gelopen te hebben uit te puffen bij de plaatselijke eet-gelegenheid en te genieten van diverse specialiteiten. Dacht ik eerst in de verte kippen aan het spit te zien, bij een nadere inspectie blijken dat twee varkens te zijn. Hoezo een bril nodig? Wafels worden nog op een houtvuurtje gebakken en rose wordt geschonken in een bierglas. Dus hoera, de McDonalds voor de kids zijn uit, de buffets zijn in!  

van de hoge, hoge daken

plein in het centrum van Pesmes

Of het waar is weet ik niet, maar er wordt beweerd dat hoe hoger de daken zijn des te meer regen er in een gebied valt. Wij hebben in ieder geval genoeg gehad de afgelopen twee weken. Het heeft ons niet weerhouden op pad te gaan. Ik geniet altijd van de dreigende donkere wolken, die mooier lijken te zijn als hier. Totdat het water in de vorm van hagelstenen als een stortdouche over je heen komt, dan is het rennen geblazen naar de auto...

stille uitgestorven straatjes in Pesmes