de spijker op zijn kop slaan

Eindelijk kon H. zich weer eens lekker uitleven. Na 'intensief' overleg maakten we de afspraak dat we nu toch echt het beestje bij de naam zouden noemen om misverstanden en eventuele relatiecrississen te voorkomen. Dus bv niet alleen over balken praten, maar erbij vermelden dat het gaat om muurbalken, plafondbalken of dakbalken! W., onze relatiedeskundige in de buurt, had al spontaan zijn hulp aangeboden....

Enfin, H. gaf zich gewonnen aan de 'standaard'maten van het huis en begon vol goede moed aan het ophogen van de balkenlaag van het plafond. Op de foto's is goed te zien dat de nieuwe laag toch minstens zo'n 50 cm hoger komt te liggen. Alles ter eer en glorie van de eeuwenoude constructiebalken, die nu blijvend in het zicht zullen komen.
.


Na het klaren van deze megaklus zou het dichtmaken ervan een fluitje van een cent zijn. Spijker na spijker vond zijn weg in de plafondbalken. Toch viel het enigszins tegen, want de hoge buitentemperaturen waren zo dicht bij het dakbeschot goed te voelen. Het maakte deze klus best vermoeiend. Ook het tussenwandje had een ophoging nodig. Nog meer spijkers....
.

.

De tussenmuur naast de schoorsteen kon nu verder gedicht worden, eveals de spleet die aan de andere kant was ontstaan door het weghalen van de rest van de muur bij de doorgang. Een klus die door zoonlief was gedaan. Het metselen was een goede afwisseling, al liet de betonmolen H. al snel in de steek. Kortsluiting in de aan/uitknop was de oorzaak. Deze functie heeft H. nu overbrugt en de molen kan nu alleen nog aan met de stekker in/uit de stoppenkast. Ik deed ook nog een duitje in het zakje en hield me bezig met stofragen en het weghalen van vogelnesten.
.





Nog even de gipsplaten vastzetten en na 5 dagen hard werken is dit het voorlopige resultaat. Over twee maanden is er weer meer tijd en zijn de juiste schroeven meegenomen.