straks zitten we er weer warmpjes bij...

Eén berichtje naar Mr. Le Maire - William - en hij zorgt ervoor dat we straks ook de beschikking hebben over enkele kuubs hout uit het bos. En dat betekent tegelijkertijd ook werk aan de winkel... , zagen, sjouwen en stapelen. En daarna weer zagen en kloven, want voor het vervoer moeten de stukken hout in het bos eerst van de stam op één meter worden gezaagd en dan pas thuis kunen er kachelklare stukken worden gemaakt.

Dit schilderij in acrylverf is gemaakt door Diny Kroon-Vis uit Wilnis- zij schildert al jaren voor haar plezier en was erg gecharmeerd van de foto die ik maakte van de schouw. Gisteren bezorgde ons dit kunstwerkje. Zo kunnen we ook hier genieten van ons franse huis.

bouwval gezocht

Als er een is die met recht een bouwval met respect voor materiaal en detail weer tot leven wil wekken dan is dat Werner. Hij woont en leeft en Freiburg, maar iedere twee weken komt hij klussen aan zijn huis. Je moet echt over een groot voorstellingsvermogen beschikken om zo aan de gang te gaan met iets wat bijna lijkt op een ruine. Geen water, geen licht, geen sanitair en altijd in het stoffige donker bezig zijn. Ik heb daar echt bewondering voor.

Overtuigd van zijn toekomstig paleisje vertelt hij gepassioneerd over de wijnkelder, die te bereiken is via een instortend dak en langs een halve bakoven. In deze wijnkelder liggen nog honderden flessen met ingemaakte vruchten. Sterke verhalen heeft hij ook. Zo fluisterde hij in ons oor dat in de bakoven van een huis 30 km verderop slechts nog de botjes van drie duitse militairen uit de 2e WO zijn gevonden... Hij droomt ook van een vondst. Omdat het een huis is gebouwd rond 1760 hopen ze tijdens het wegschrapen van aangekoekte grond en opruimen van puinresten op het kistje met goudstukken uit de tijd van Napoleon!

.

verkiezingenstrijd maart 2008

De scheidende burgemeester - Guy Gauthier - geeft na 24 jaar zijn scepter door aan zijn neef William Joffrain.

Tijdens het surfen kwam ik na vele pagina's deze opsomming tegen. Alhoewel weer even geleden vind ik het interessant genoeg om het te laten zien, want

a. Ik leer de namen van een aantal bewoners van het dorp en zo te lezen is er veel familie van elkaar. Pierre zijn achternaam lijkt niet alleen op die van een clown uit het Russische staatcircus, hij heeft er ook veel van weg als ie bezig is op zijn ranch. Altijd in voor een lolletje...

b. Van de 23 inwoners zijn er maar liefst 8 die zich kandidaat hebben gesteld. Zo te zien was het een nek aan nek-race, maar heeft de jeugd nu de toekomst...

c. De opkomst laat een grote betrokkenheid zien, welke voelbaar is als je er bent. Op de eerste dag dat ik er alleen was kreeg ik van Sylviane een soort van pompoen-courgette waar ik twee weken van kon snijden.

M. William JOFFRAIN (17 voix)
Mme Danielle BALLAND (14 voix)

Mme Colette GAUTHIER (14 voix)

Mme Claudine GAUTHIER (14 voix)

Mme Sylviane CUROT (14 voix)
M. François BALLAND (13 voix)
M. Pierre KWIATKOWSKI (12 voix)
M. Jean-Marc ROUSSELOT (12 voix)

Inscrits 23 Abstentions 4 (17%) Votants 19 (82%) Blancs et nuls 0 (0%) Exprimés 19 (82%)
Sources : Ministère de l'intérieur

Enkele van de kandidaten stellen zich hier voor (foto's gemaakt door William tijdens het feest van 14 Juillet)

Je kunt zoeken op google via elections municipales + woonplaats. Maar deze informatie is ook rechtstreek op oa www.lemonde.fr/elections-municipales/2008 te vinden en dan zoeken op regio.

.

kast in de whitewash

In de Weldom-winkel kun je van alles vinden. Een soort kruising tussen de Blokker en Hubo. Hier heb ik vele blikjes was gezien, maar de whitewash zat er helaas niet tussen. Deze heb ik uiteindelijk in Nederland gekocht. En het werkt heel simpel. Met een stuk staalwol, wel uit de Weldom winkel, wrijf je de was in het hout om vervolgens licht op te wrijven. In de meivakantie was ik hier al mee begonnen. Op de scootloze dagen heb ik de rest afgemaakt, blij dat ik mezelf nog ergens nuttig kon maken dan behalve met de afwaskwast..... Ik vind het zelf erg mooi geworden. De gelige laag van deze eikenkast is nu doorleefd wit geworden en past heel goed bij de zandkleur van de schouw.

visite, visite

Alle waarschuwingen ten spijt we zijn niet platgelopen door vakantiegangers, doorreizigers, 'daklozen en klaplopers'. Dit hebben we weten uit te stellen tot de laatste dagen van onze vakantie.
Allereerst waren daar Ton en Louisa - met hun huis in de buurt van Jussey - en de aanstichters van ons eigen frans avontuur. We zijn naar Lac de Villegusien geweest, een van de vier stuwmeren van Langres. Echt een familieplek. Gezellig picknicken met de gebraden kippetjes van de markt en daarna u i t b u i k e n....


En op de laatste dag was er het 1e familiebezoek met drie honden. Gezellig! Na wat gedraai op de 3meterrand van ons huis was ook hun onderkomen gesteld. Het is heerlijk om de oh's en ah's vol bewondering te horen, handen te zien die over muren strijken om te voelen of die dikke kasteelmuurstenen wel echt zijn, ogen te volgen die staren naar de ruime buiten om het huis.
Het bevestigd ons gevoel waarom wij hier zo ontzettend blij zijn.
.