Op een koude zondagochtend gingen we op pad naar een Emmauswinkel in de buurt van Langres. De wegen waren alweer begaanbaar, maar we hadden toch de hoop dat veel Fransen thuis zouden blijven met de sneeuw die was gevallen. Het was inderdaad niet echt druk, al liepen er wel een aantal handelaren rond die alvast spullen uitzochten voor de eerstvolgende brocante. Vriendin L. was met ons mee en zij zocht naar retro-plastic, die hier in Nederland erg gewild is. Ik scoorde vooral veel linnengoed en een paar prachtige oude hemden. Vervolgens wil je afrekenen. Het betalingssysteem gaat erg omslachtig, maar het werkt.... Bij iedere afdeling is er een soort ticket-balie, waar je je spullen achterlaat in ruil voor een prijskaartje. Niet handig als je dus iets over het hoofd hebt gezien, want dan moet je weer in de rij bij dezelfde kassa. Met alle verzamelde tickets ga je naar de geldkassa, waar ze de bedragen van alle kaartjes optellen. Dan ga je vervolgens met de andere helft van het kaartje weer van balie naar balie om je spullen op te halen. En dan als je naar buiten gaat, moet je weer je kassabon laten zien.
Eenmaal buiten begint er een ander spel. Wij zagen een grote zinken teil, met gat. Hierover was te onderhandelen, dus voor een paar euro namen we hem mee. Ook een houten tuinsetje kregen we voordelig mee. Tenslotte werd onze aandacht getrokken door twee vintage stoeltjes. Een bruine die opklapbaar bleek te zijn leek ons wel grappig. Toen de gevraagde prijs hiervoor een lachertje bleek, vroegen we om de prijs voor het andere witte stoeltje. Ook daarover dachten we geen seconde na en zo zijn we nu twee retro-stoeltjes rijker. En nu de grote vraag! Is het kunst of is het kitsch, heeft het vintagewaarde of is het gewoon vergane glorie. Wie kan mij iets vertellen over de stijl van deze stoelen, uit welke periode ze komen en wie de designer is.
 |
wie kan me iets vertellen over deze retro-stoeltjes?
|
