LOCKDOWN 2020

Het lijkt wel of onze blog al die tijd in lockdown is geweest, zolang is er al geen nieuws verschenen op deze plek. Misschien omdat het lijkt dat er geen nieuws meer is en het wellicht saai is om de zoveelste klus te laten zien. Zeker is dat we ons steeds meer zijn gaan hechten aan de plek en het huis. Daar zijn betekent voor ons weg van alle druk en bezigheden in Nederland, niets moet maar mag, het hoofd leegmaken en staren naar de verte. Er wordt geklust, maar zonder een vastgesteld schema en op zijn tijd ook genieten van de rust.

Door de onverwachte lockdown vanwege de COVID-19 griep die de hele wereld nog steeds in zijn greep heeft konden we niet zoals gebruikelijk weg in het vroege voorjaar. Foto's hielpen een beetje om het gemis van daar zijn te verzachten. Ik kreeg zelfs heimwee en wilde alleen nog maar naar Frans muziek luisteren.

De Franse grenzen mochten op 15 juni weer open. We wilden niet wachten tot de zomervakantie en dus vertrokken we anderhalve week later volbepakt naar ons franse huis, fantaserend hoe alle spullen weer een mooi plekje zouden krijgen in een van de vele kamers die het huis inmiddels rijk is. Met het hoofd nog vol van de werkzaamheden in de kwekerij voelde ik bij het openen van de voordeur alles van me afglijden.

DE klus voor dit heen-en-weertje was de tuin onder handen nemen, want het gras heeft niet alleen geprofiteerd van de lockdown maar ook van het groeizame weer. Sinds vorig jaar hebben we iets meer structuur gegeven aan deze lap grond van 800m2. Er is een looppad naar achter gemaakt, eindigend in een 2e terras. En er is langzaam groeiend gras gezaaid op stuk dat was omgezet. Daar was bij aankomst niet direct iets van te zien, maar in het maaien wel. Met de tondeuse werd het gras en onkruid in 3x stappen een kopje kleiner gemaakt om vervolgens met de grasmaaier echt te worden kort gewiekt.

Ook stonden er veel klaprozen. Ze verborgen de bak met hortensia's en waren volop uitgezaaid in het terras. Hoe dan? Tot nu toe was er geen enkele klaproos in onze tuin te bekennen geweest. Al zoekend op het net kwam ik erachter dat de klaprooszaden heel lang ongekiemd onder de grond kunnen blijven, totdat deze wordt omgewoeld. En dat was nu juist het geval in onze tuin, waarbij vorig jaar een deel is geegaliseerd en het teveel in - jawel - de bloembak is gestort.
Ik heb ze tot ons vertrek laten staan, daarna hebben de klaproosdozen een verder leven gekregen op de groenafvalberg in de hoek achter in de tuin.

kamer voor kamer...

Een nieuw jaar, een jaar waarin we verder gaan zonder mijn vader. Vlak voor kerst is hij rustig heengegaan. De belofte dat we hem vorige zomer nog een keer zouden meenemen, konden we niet meer waar maken. In gedachte gaat hij nu mee, wetende dat hij over onze schouder meekijkt....

Eindelijk na bijna 4 lange maanden waren we terug. Het was nog net iets te koud om het gips van de slaapkamer aan de voorkant af te werken, dus werd het plan bijgesteld. H. had zin om weer eens meters te maken, even niet dat gepriegel op 2 vierkante meter. Dus is er een begin gemaakt aan de laatste kamer aan de achterkant. Met de grote platen gips die ze in LDF verkopen gaat het lekker snel. Eerst de douche- en toiletruimte en vervolgens het wandje. Het ging niet helemaal goed in het rekenwerk, maar het hout is geduldig en wij flexibel. Na overleg werd er een extra muurtje geplaatst en elders een muurtje ingekort....

Begin april 2016 haalden we het gemis van vorig jaar in en zijn we ruim een week er tussen uit geweest. Op marktplaats is een trap gevonden, die met een lier op zijn plek is gebracht. Ook hier is een raam geplaatst om de kamer lichter te maken. De ruime vide bovenin is nu dicht en wordt afgewerkt. Ook hier moesten we de plannen bijstellen. Zouden we op beide kamers een vide maken, dan kon er ternauwernood een 2 persoons bed staan met slechts een loopruimte van nog geen 50 cm. rondom. Als je dan een beetje slaapdronken bent, zou je zo over het randje rollen.. In dit huis zijn alle kamers groot en dus ook deze vide. Lekker ruim met plaats voor een kingsize bed, kroonluchter, zitje (of kinderbedje..) 

Het is misschien moeilijk voor te stellen, maar links op de foto is gezien vanaf de grote vide - in bed gelegen kun je door het raam naar buiten kijken. In de andere kamer (foto rechts) kijk je uit op de  kopwand en dat geeft best een mooi effect. Ook deze kamer is nog steeds ruim bemeten en hier kan met gemak een 2 persoonsbed met een gezellige zithoek in.

En waarom doen we dit nu allemaal vraag ik me weleens af....? Tuurlijk voor eigen plezier en om de kluslust uit te kunnen leven. Maar er is meer. Zelfs de buren roepen niet meer 'ermann -'obby, maar zeggen nu c'est pas une hobby, c'est une passion!!! En natuurlijk hopen we dat onze kinderen hier met plezier blijven terugkomen. Onze jongste kijkt uit naar de grote achterkamer met vide, want we hadden beloofd dat op die plek haar kamer zou komen. In dit 9e jaar komen we al een heel stuk dichter bij die droom....

alweer bijna een jaar verder....

Tijd vliegt en ik ben al bijna vergeten wat er vorig jaar allemaal gedaan is. Het was een druk jaar in alle opzichten, met weinig tijd om te bloggen. Gelukkig wisten we ons wel iedere keer aan de Nederlandse hectiek te onttrekken om vervolgens heerlijk te onthaasten op ons plekje in LDF. Dat kan zijn met lekker eten aan het meer met vrienden. Of gelijk s'avonds hetlampje ophangen dat op diezelfde dag nog op de rommelmarkt was gevonden.

Uiteraard is er ook nog geklust. Hopelijk zullen de foto's wat duidelijkheid brengen in wat er gedaan is. Na het aanbrengen van de diverse waterleidingen in de familiekamers - voor en achterslaapkamer - en wandjes kon er eindelijk begonnen worden aan de afwerking. De focus lag op de voorslaapkamer met het tegelen van de inpandige douche (de derde) en toilet (de vierde!). Wat een aantal, zoveel luxe kennen we niet eens in Nederland.

Tegenwoordig hebben we ook internet, het voelde als een soort heiligschennig. Ineens komt de wereld weer binnen en even leek het alsof er geen verschil was tussen de stress in Nederland en het zo gewenste onthaasten in LDF. Het is eigenlijk een kwestie van hoe je er mee omgaat. Inmiddels hebben we een goede balans gevonden. Als het lukt alleen s'avonds de mail checken en daarna weer afsluiten.  Onze hotspot zit in een tupperware doosje, zodat het ook bij regen blijft functioneren. Via Lebara hebben we een frans telefoonnummer en daarvoor kopen we iedere keer als we naar Frankrijk gaan voor 1 of 3 Gigabite aan internet. 

Ik doe soms ook nog wel wat. Zo heb ik heerlijk gewerkt aan het maken van mooie printafdrukken met de plaatselijke bloemen. Heerlijk in  alle rust, met grote potten en pannen in de atelier-keuken, die nu nog provosorisch van betonblokken en ook weer met eiken houten planken in elkaar is gezet.

In juni hebben we een boiler gekocht en is de wastafel geplaatst, gemaakt van de eikenplanken voor de vloer. De slaapkamer krijgt al aardig vorm...

De zomervakantie is er vooral voor de kinderen. Er is een grote vuurplaats gemaakt door de jongens. Gemetseld en wel! De buren hadden inmiddels een grote houtstapel van zo'n 15 sterre neergelegd, die in kachelklare stukken gespleten moesten worden. Er is een begin gemaakt om de wirwar van draden in de stal in goede banen te leiden. En na zoveel werk is het heerlijk om verwend te worden met een lekkere maaltijd buiten,  om af te koelen in het water en het lukt H. zelfs een boek te lezen bij het meer van Villegusien. Sante!

 Inmiddels is het herfst, eind november. De bomen kleuren prachtig rood. Dijon geeft nog een heerlijke nazomer-zonnewarmte. In de slaapkamer voor wordt een dakraam geplaatst, deels voor het licht en deels om de stukke dakpannen weg te nemen. Een wereld van verschil! Er wordt verder gewerkt aan de leidingen in de stal, zodat er geen losse kroonsteentjes meer in het zicht zijn. En voordat we naar huis gaan wordt de goot nog even geleegd. Dan wordt alles afgesloten voor de winter en het zal pas eind februari van 2016 zijn dat we terugkeren....

lente!

Door de werkzaamheden op onze kwekerij lukte het niet om zoals gebruikelijk eind februari te gaan. We hoeven ook geen rekening meer te houden met de schoolvakanties, wat ons deed besluiten om maar liefst 2 weken met de Pasen weg te gaan.

We hadden geluk, want de zon scheen volop. Wat een verrassing om nu eens in een andere tijd in ons huisje in Frankrijk te zijn. Om dan die eerste ontluikende bloesem te zien tussen de kale takken. In de velden overal bloeiende vruchtenboompjes, dat belooft wat voor het najaar!

Gezeten op een stoeltje 'wandelde' ik over het terras, die door het warme weer geheel met onkruid was overwoekerd. Hoe dan anderen dat, die een nog veel grotere erf hebben. Nemen ze toch maar het gif ter hand...? Iets wat ik liever niet doe. Nu heb ik gelezen dat pure schoonmaakazijn een heel goed middel is. Dat ga ik zeker de volgende keer eens proberen. 

Inmiddels ben ik er wel achter gekomen dat er klussers zijn en mensen die liever in de tuin bezig zijn. H. zit het liefst tussen het hout en de spijkers. Langzamerhand verandert het huis in een droomplek. Onze tuin is nagenoeg nog hetzelfde als bij aankoop. Wie weet verandert ook dit stukje ook ooit nog in een klein paradijsje....  

eiken planken

Eindelijk gaat een van de wensen in vervulling - planken van de houtzagerij voor een heuse eikenvloer. Voorlopig blijft het nog even bij die droom, want dit verse hout moet voor 2 jaar lang goed worden opgelat om door en door te drogen. Het ruikt heerlijk, dat natte eikenhout....